Wykład obejmuje rozwój sztucznej inteligencji (SI) od jej pierwszych koncepcji do współczesnych, zaawansowanych zastosowań. Pierwsze wyobrażenia o stworzeniu sztucznej inteligencji pojawiły się już w starożytności, gdzie ludzie marzyli o skonstruowaniu maszyn lub bytów zdolnych do samodzielnego myślenia. Jednak przełom w tej dziedzinie nastąpił dopiero w XX wieku.
Jednym z kluczowych momentów w historii SI było opracowanie przez Alana Turinga teoretycznych podstaw maszyn obliczeniowych. Jego test Turinga miał na celu sprawdzenie, czy maszyna może wykazać inteligencję równą człowiekowi, odpowiadając na pytania w taki sposób, że oceniający nie będzie mógł odróżnić jej od człowieka. Turing stworzył fundamenty pod nowoczesną informatykę oraz sztuczną inteligencję, co wyznaczyło dalszy kierunek rozwoju w tej dziedzinie.
W latach 50. jednym z pierwszych eksperymentów, który przybliżył naukowców do idei SI, był mysz Teseusza stworzona przez Claude’a Shannona. Była to mechaniczna mysz poruszająca się po labiryncie i mająca zdolność uczenia się jego struktury, by znaleźć wyjście. Choć to proste urządzenie, stanowiło ważny krok w kierunku tworzenia maszyn zdolnych do samodzielnego rozwiązywania problemów.
Kolejny ważny rozwój to gry szachowe. W 1997 roku komputer Deep Blue firmy IBM pokonał ówczesnego mistrza świata Garry’ego Kasparowa, co uznano za kamień milowy w rozwoju SI. To wydarzenie pokazało, że maszyny mogą prześcigać ludzi w zadaniach wymagających intensywnego myślenia i skomplikowanej analizy, co zainspirowało do dalszych badań nad sztuczną inteligencją.